Bir Resmin...Bir Adın...

Adý olmayan resimlerde tanýdým seni...
Yüzünü tanýmadýðým...
Ellerimle çizmediðim her kývrýmýný..

Bana ne kadar uzak olsanda sevdim seni..
Kendimce hayallere kapýlýp umutlar büyüttüm yüreðimde...
Bir keresi daha olamasada seni görebilmenin..
Ýmkansýzlýklarda sevebilmeyi öðrendim seni..

Özlemek istedim seni resimlerinde...
Garip bir duyguyla baðlanýrya insan iþte...
Adýný bilmek bile yeter bazen...
Sevebilmeye yettiðine göre...

Seni sevmek o kadar kolayki..
Bir resmin..
Bir adýn...
Ýmkansýzlýklarda yeþeren yapraðýmdýn...
Ýlkbaharýmda açtýn çiçeklendik..
Þimdi nerdesin..
Döküldü yapraklarýmýz..
Soldu çiçekler...
Ama artýk bildiðim bir þey var...
Sen imkansýzsan yaþamakta imkansýzmýþ ey yâr...
Sosyal Medyada Paylaşın: