SANA DAİR

Saatler tükendi,sabýr doldu...
Kokun hala burnumda ve öpücüðün yanaðýmda kalan...
Gülüþün bilmediðim kadar uzak ve yaþananlar hayalimde pusuda..
Tuzaklar kurarken bana....
Sesin ateþ gibi yakarken dýþarda buz kesen bir hava..
Ateþ ve buz birbirine sarýlarak aðlamakta...
Ben sana sen bana...
Geceler kavuþturdu seni bana..
Güneþi beklerken yok olmaya beþ kala dudaklarda...
Günüm sen, gün ýþýðým sen, güne kavuþtuðum an seninle kaybolan ben kucaðýnda...
Kaç zaman oldu sana dair herþeye..
Durmasýn,ilerlemesin yelkovan...
Eskimesin zaman...
Sabýr yok....
Canan candan öte olurmuþ meðer...
Aþk ise herþeyden çok ona yakýþýrmýþ..
Aþk...
Sarar adý gibi bedenleri,kalpleri esir alýr..
Sende esir olmak...
Esirliðimde özgürlüðümsün....
Gün ýþýðýna hasretken oldun günüm..
Kavuþtuðumuz gecelerin sabahýnda kaybolduðumuz bir rüyamý yaþanan
ya da kaybolan gecelerde birbirine kavuþulan...
Sosyal Medyada Paylaşın: