Kır Geceleri

Bir baykuþ sesiyle baþlýyordu o
Mahzun, fukara kýr geceleri.
Git gide sönerken gün ýþýklarý
Bilseniz ne kara kýr geceleri...

Asýrlýk aðacýn namlý heybeti,
Yüreklere düþer anýn kasveti.
Daðlarýn görünen dev silueti
Düþürür hep dara kýr geceleri.

Bir yarasa uçar yalayýp yüzü,
Gözlerim kararýr arar gündüzü.
Kýþlarý baþkadýr, baþkadýr yazý
Ne deyim bahara kýr geceleri?

Uzandým, göklerde yürür gibiyim.
Düþlerde umuda varýr gibiyim.
Kýrk yýl öncesinde durur gibiyim
Kadem bastý sýrra kýr geceleri.

Erir de daðlarýn karlarý erir,
Koyaklardan geçer vadiye vurur.
Gönlümü kaplarken gamlý bir sürur
Haber verin yâra kýr geceleri.

Ýþte geldik iþte gideriz aha,
Kitaptan okundu bir sayfa daha.
Çýkar mýyým bilmem yarýn sabaha
“Kim öle, kim dura” kýr geceleri?

Þubat/2020/Konya


Sosyal Medyada Paylaşın: