Ayak

Ne ararsýn öyle baþýn önünde?
Durun artýk, millet býktý kardeþim.
Tilki mi barýnýr, domuz ininde?
Göcenler çayýrý söktü kardeþim.

Tam kýrk yýl oturdu kucaðýnýzda,
Dolaþtý; eviniz, bucaðýnýzda.
Isýndý, serpildi, ocaðýnýzda
Ateþi körükle yaktý kardeþim.

Topraðý iþledi, tohumu saçtý,
Ekinler büyüdü, üstelik biçti.
Heyhat; aldatýldýk, vakit de geçti
Nice tarlalarý ekti kardeþim.

An geldi büyüdü küçük fidanlar,
Ýnledi þehirler, doldu meydanlar.
Kabardý gittikçe cepte cüzdanlar
"Memnunduk", "karýnlar toktu" kardeþim.

Gün oldu fidanlar meyveye durdu,
Yiyordu meyveyi içinden kurdu.
Adým adým sarstý derinden yurdu
Sorsanýz; “haberi yoktu” kardeþim.

Aymazlýk içinde günler tükendi,
Baþkasý kirliydi, temizdi kendi.
Kimi “Hocam” dedi kimi “Efendi”
“Bu iþin de cýlký çýktý” kardeþim.

Þimdi yok mu yani baþlar, ayaklar?
Gizlemiyor onu; daðlar, koyaklar
Hazýrda bekliyor baþka odaklar
Aymazlýk belimi büktü kardeþim.

“Tavþana kaç dersen, darýlýr tazý”
“Kurtlar unutur mu, yer de ayazý?”
Uðraþtýn yýlaný etmeye razý
Buldu fýrsatýný soktu kardeþim.

Aramayýn boþa uyduruk þeyler,
“Mevlam neyler ise hep güzel eyler.”
“Aynaya bakýn” siz aðalar beyler
Bu ayaklar çoktan koktu kardeþim.

13.02.2020/Konya

Sosyal Medyada Paylaşın: