KIYISIZ

Kýyýsýzým bilemezsin
Sularýmýn sahili,selameti , bir sonu yok



Bir boþlukta sallanan hülyayý sarýyorum
Her gecenin karanlýk koynunda,soluyorum



Bir rüzgar çýksa, alsa götürse,saçsa savursa
Kýymeti varmý ki savrulan küllerimin



Severdim
Kýrmadan,daðýtmadan severdim
Daðýlmadan önce zerrelerim

Severdim
Usulca,incitmeden, severdim
Ýncinmeden önce zerrelerim



Sürgündeyim bilemezsin
Köklerimin tutunacak topraðý da, yeri de yok



Kanatlarým vardý önceleri
mavi yýldýz tozundan mütevellid tüyleri

Þimdi
Bir mavi atký,bir mavi düþ gezersin hepsi
Varýlmasý mümkünsüz bir masal ülkesi



Hergün,herkes öylece alýp baþýný giderken bile
Ben böyle çaresiz beklemekle mükellef niye


Öylece beklemek,beklemek öylece niye
Kerrelerce ezilmek, bir yükü böyle yüklenmek niye



Çaresizim bilemezsin
Vehimlerimin bir tabibi,bir ilacý ,dermaný yok



Diyor ki;
Kalpler ancak "O"nu anmakla teselli olur
Ýzini kaybeden ,beyhude yorulur


O bahçelerde açan, misk kokulu çiçekler
Gün gelir de bir yalan mý, mazi mi olur



Umutsuzum bilemezsin
Düþlerimin ilerisi gerisi,iyisi yok



Düþünceler saðanak,altýnda duruyorum
Her gün sularýmda en dibe dalýyorum



Kýyýsýzým bilemezsin
Sularýmýn sahili,selameti , bir sonu yok


Kýyýsýzým bilemezsin
Bilemezsin...



Cemile Ülkü















Sosyal Medyada Paylaşın: