Alýþtým demli çaylarý içmeye alýþtým duvar diplerinde içli aðlamayý unutulmuþ bir adres oldum çýkmaz sokaklarýnda nereden nereye, dur! diyemedim, küle dönen ýrmaklara.
Her þey bitti! bir gövdeye duyulan hasrettim gücenik bir çocuk oldum, kapý aralarýnda sen haziran’ýn daðýnýk sabahý... kusursuz güzelliðin hâlâ içimde kalan bir çoban çeþmesi.
Nazým’dan kaptýðým üç kelime içtim bütün çeþmelerinden Roma þehrinin yandým dondum yalnýzlýðýmý kuþatan tren istasyonlarýnda býrak bir görüntü olarak kalsýn bana bir tebessümle baðýþladýðýn mazideki sýcak öpücüklerin.
Nuri Daðdelen 20.2.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.