Yeter ki
YETER KÝ
Gününün nasýl geçtiðinin özetini geçiyorsun bana
Bense gözlerimi dikmiþim gözlerine
Hani diyorsun ya “benim çenem düþüktür” diye
Yok, öyle bir þey
Ben seni ömrümün sonuna kadar dinlerim
Yeter ki hep böyle otur karþýmda
Ve her þeyi anlat bana
Öyle bir gülümsüyorsun ki
Sana karþýlýk verip gülümsemeye utanýyorum
Zifiri karanlýðýma güneþ ýþýðý dolduruyorsun
Karanlýk gönlüm aydýnlanýyor sayende
Sen yine de yavaþ git…
Ben alýþmýþým çünkü karanlýða
Aðýr aðýr alýþtýr beni aydýnlýða
Tanrý o sesini, gülümsemeni, dudaðýný boþuna yaratmamýþ…
Kelimeler ve cümleler o öpülesi aðzýndan öyle güzel çýkýyor ki
O yüzden diyorum hiç susma
Biran bitmiþ tazeleteyim mi?
O güzel dudaklarýn kurumasýn…
Ya da tekrar ýslatmak için benim dudaklarýmdan da yardým alabilirsin?
Yine de sen bilirsin…
Utanma…
Bu barda çalýþanlarýn çoðunu tanýrým… Arkadaþlarým onlar
Geçen birine bahsettim senden
Gözünden bir iki damla yaþ düþtü adamýn
Sanýrým onun da eski sevgilisi aklýna geldi
Anlamadýðým bir þey daha var
Kendi bardaðýmý seninkiyle tokuþturunca insanlar farklý bakýyor bize
Cidden anlayamýyorum
Olsun
Kimin hakkýmýzda ne düþündüðü umurumda deðil
Yeter ki sen hep burada … yanýmda ol…
Yeter ki.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cankıymaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.