YEMİNLE

YEMÝNLE

Bu bendeki sevdayý anlatsam daða taþa
Taþ merhamet eder de dillenirdi yeminle.
Sözümü geçiremem yanaða vuran yaþa
Bir aðlasam kurak yer çillenirdi yeminle.

Derman sendedir deyip isyan etsem kadere
Bahtýmdaki hüsraný bir yüklesem kedere
Salýncaklar kursaydým gökyüzünde bir yere
Ucsuz bucaksýz sema dallanýrdý yeminle.

Hergün sefer ederdi hazaný vursam file
Yoldan geri donerdi gönderdigim kafile
Anlatmak kolay ama anlayan yok nafile!
Yeryüzü boydan boya allanýrdý yeminle.

Güneþ aþktan utanýr usul usul sönerdi
Ýþte þu dünya bile hep tersine dönerdi
Yýldýzlar küme küme mutluluða binerdi
Baþý dönene kadar sallanýrdý yeminle.

Efkar kanat takarak sýrra kadem basardý
Yar hüzün dara çýkar, kendini de asardý
Bu aþkýn kitabýna masallar ses kýsardý
Gamsa her gün Fizan’ a yollanýrdý yeminle.

Hicranýn pahasý yok yine de satardým ben
Sevdaya niyet etsen tohumlar atardým ben
Bir gülüþle gamzeme mutluluk katardým ben
Ah yar...! Goncalar bile güllenirdi yeminle.

Bir kere beni al da bir kalbine koyuver
Bir daha döner isem gözlerimi oyuver
Þeytan azapta gerek son sözümü duyuver;
Dudaktan buse alan ballanýrdý yeminle

Ah yar...! Goncalar bile güllenirdi yeminle.

ELÝF KESKÝN KARABULUT.../SÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ...
30.07.2014...O9:39

SABAHIN KÖRÜNE DÜÞEN ÞÝÝR..
(NOT: rüyamda yazýyordum... :)

Seslenirme için ’’Turgay COÞKUN ’’ abime sonsuz teþekkürlerimle...
Sosyal Medyada Paylaşın: