ben hayattan koparýlanlardaným yalnýzlýðý sahiplenen aþkta acýyý siteme dökmem gidenlere þükredenlerdenim bedenimi yoran bir birine karýþmýþ saçým sakalým mý yoksa...
ben hiç mutluluk trenine binmedim oysa hep yolun yarýsýnda vazgeçenleri hüzünle inerken izledim, yolun yarýsýna gelmiþliðimi beni anlatan sadece þiirlerim,,,
gecelere gözyaþý dökenlerdenim çokluk içinde yokluk gibi görünenlerdenim umudum masa altýna sýkýþtýrýlmýþ kaðýt parçasý gibi, ben hep erkenci oldum sevmelerim de ben suçsuz yere aþkta kirlenenlerdenim son sözlerime yetiþemeyen sevgilerde...#ÞAÝRbaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞAİRbaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.