Benzerdi Bana
BENZERDÝ BANA
Okyanus çekildi
Altýndan ayaklarýmýn
Þakaklarýma düþtü perçemin,
Yokluðun buz gibi yaðdý çýplak baþýma.
Yüreðimde nergisler bitti
Kimse beklemedi seni
Döneceksin diye
Gözlerimde iki fener, ayaklarým kömür.
Özlem öylesine saklandý, karlar üþüdü,
Çöllerde savruldum
Bir serap kýrýntýsýnda kumlarý giyindim
Öfkeli bir baba olamadým ardýnda,
Kimi kez bulsan da
Bende yolunu þaþýrmýþ bir çocuk.
Bir dað gerekti içindeki çocuða,
Ciðerlerini söktün uçurtma yaptýn
Her þenlikte göklerdeydi uçurtman.
Tüm rüzgârlarý doðrulttun
Neredeyse ufuk da eðrilecekti
Hüznün bükük
Bakýþlarýn eðri kaldý.
Sana ‘’aðlama’’ demiþtim,
Sen güldün bana deðirmen baþýnda.
Ýçim belki aydýnlanacaktý,
Gülüþün dönmeseydi gözyaþý tarlasýna.
Sonra beni yarattýn bedeninden
Hiç soluk almadýðým kuytu odalarda,
Baþýmýn deðmediði yastýklardan.
Ne bulut oldum sana
Ne de oltanda þaþkýn bir balýk.
Uzak kaldýk birbirimize
Aynalarda seni gördüm hep,
Yere dökülen vefasýz gölgendi,
Bir yandan öbür yana benzerdi bana.
MUSTAFA SÖYLEMEZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa söylemez Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.