Sakın Dönme

Ey gecelerimin heyulasý
Çýðlýklarýmýn hoyrat anasý

Þavký rüzgarýna, esir düþmüþ,
Garip bir körebe idim kollarýnda

Umut sandalýna binmiþcesine
Coþkulu, telaþlý bir tutku içinde..
Dolu dizgin düþlerle, emareydim kapýnda.

Bir mum alevi gibi, aþkýnla yanýp tutuþarak,
Zamanýn dehlizinde kül oldum.

Ey göðüs kafesimin müptela nefesi
Karanlýk kuyularýmýn cansýz nesnesi,
Gayrý hallerimin hercai öznesi
Buz kesen iklimlerin mimari ebesi

Ey benim cevher kýlýçlý cellat baþým,
Naaþýmýn katibi, hayatýmýn kývraðý,
Alýþkanlýðým,
Yanýlmýþlýðým,
Mabedine taptýðým.
Bir tanrý kadar zalim ve deccal olmak niye?

Ruhumu ruhuna aþina ettirip’te,
Cehenneme sürgün etmek niye?

Sabrýmý sýnamaksa maksadýn
Bilki..
Cehennem ateþinin çýrasýyým ben
Mükafaat’ýný istemem.
Ýðneli fýçý olsanda diz çökmem
Kýrdýrýp toz etsen’de diz çökmem
Kavurup savursan’da diz çökmem

Velveleye vererek, attýðýn düðümleri,
Hangi puþt’un aðýna takýlýp kakhaya saydýn?
Hangi sarraf’ta bozdurdun kendini?
Hangi ibne’nin kucaðýnda bitirdiysen sevdaný
Orada kal.
Orada kal ve sakýn dönme!
Çünkü dönüþün, kýyametin avlusu olur

Turgay Parlakyýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın: