Sevgilim (2)
Sevgilim..
Arafýn eþiðindedir makamým
Toprakla sözlü, kefenle niþanlý,
Azrail’in þakaðý ile evliyim.
Yalnýzlýðýn göçebeðinde..
Ruhum’un çýðlýklarý beynimi çýldýrtsada,
Bilirsin ki hiç bir güç, diz çöktüremez beni.
Sevgilim..
Yarýnlar’ýn uhde’sidir yaþamak
Ve insanca yaþabilmek için,
Insanca düþlemek gerek yaþamý.
Bu sebebtendir ki, fýrkat’a esir olduk
Gün ýþýðý’ný seninle kucaklamak isterken,
Ay ýþýðýna hasret kaldýk.
Gideceksen git; sensizliði Koynumda býrakarak,
Bir kenenin tene sarýldýðý gibi umutlara sarýlarak,
Korkusuzca, yalpalamadan, ardýna bakmadan git
Sensizliði’in sessizliði içerisinde boðuþuyorum,
Fakat yenilmedim, çünkü; senleyim sendeyim
Ve sen gidiyorsun..
Öyle bir git ki, benliðimi yanýna alarak,
Bensizliðe iyi bak
Turgay Parlakyýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgay Parlakyıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.