içimde býraktýðým toza dumana mý kendime biçtigim sýfatýn aðýrlýðýna mý yanayým her asla dediðimde yýkýldýðým anlara mý kendi kazdýðým kuyularda nasýl boðulduðumu mu anlatayým neden soruyorsun ki bana nasýlsa bunlarýn hiçbiri senin anlayacaðýn þeyler deðil
kaybolduðum yollarýn kavrayabileceðin bir biçimi yokken hatta gözlerimden akan yaþlarý bile göremezken bir ah deyip uzatsam sana elimi -hani tutup kaldýracaksýn ya beni yerden- bedenimi senin görebileceðin þekle nasýl sokayým anlasana artýk benim düþüþüm bile senin gerçekliðin deðil
evet bir hiçten halliceyim ne olmuþ hatta dönemeyecek kadar da o yolun baþýnda hapis kendimin þeytaný af-larýmýn reddeden tanrýsý olmuþken ben yeter adýmý sorma bana adým bile senin aðzýna sýðacak gibi deðil
þimdi söylesene bu rezil oyunun bittiðine mi yanacaðým ya da bir anlýk hevesle sonumu çizdiðime mi binlerce cesetin leþ gibi kokusu soluyorken her gün içten içe burnumu týkayýp senin gibi yalanlarla mý avunayým
kolay diyorsun ya sen söyle madem bugün içimde ölen ben için hangi renk kefen kuþanayým
bu yüzden sen en iyisi sus soru sorma artýk bana çünkü bazý þeylerin cevabýný anlayabilmen için benim gibi içinde binlerce cesetle yaþaman gerekir
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.