Âdemle havvadan gelir kan baðýmýz
Ayrý bedenlerde yaþayan bir canýz
Deðer mi kýsa ömürde gönül yýkmaya
Kollarýn sarmayý öðrensin sevgi sunmaya
Kapat gözünü hatalara; görme, bilme
Kalbinden yol ver af dilemeyi bilene
Kin nefret bitirir teðet geçer hayatýný,
Yüreðin affý öðrensin barýþla yaþamaya
Bir selamdýr gönüllere taht kurar
Bir gülüþtür kalpten kalbe yol yapar
Samimi duygulardýr cana can katar
Küçülmeyi öðrensin ruhun büyük olmaya
Hor görme kimseyi o da Allah kuludur
Yazgýsý kötüyse bu onun suçu mudur?
Kýymet vermek en asil duygudur
Baþ eðmeyi öðrensin gururun saygýn olmaya
Sana bir adým gelene asla arkaný dönme
Unutma sevilene gidilir hakir görme
Kara topraða girince inan herkes birdir
Ýki metre kefen hepimizin götüreceðidir
Kalbin sevgi nurlarýyla dolsun taþsýn
Aklýn adaletten yana çaðlasýn aksýn
Merhametin baþýnda taç gibi parlasýn
Ömrün son duraðýna alnýnýn akýyla varasýn
Þükran AY
29/06/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.