Kafamda bir on dörtlü ve on dört mısra

Yaþýmýn delikanlý olduðu çaðlardayým.
Daðýnýk bir on dört mýsra...
Hepsi sevdiðim kadýn adlarýna bir dokunuþ.
Þiire gebe bir harf...

Aþk denen savaþý baþlattýlar onlar.
Onlar ki gözünde ben, ihtilal, darbe, isyan, potansiyel bir suçlu.
Devletin gayri meþru bir adamýyým ben.
Aþk ise, yasal ama zina, siyasi bir görüþümdür benim...

Bu bir þiirin baþlangýcýdýr.
On dört basamaklý bir merdiven ve ben.
Yorgun deðilim artýk, tokum, hazýrým...
Aþk adýna en azýndan.

Aklým ise bir devrimcinin aklý.
Tutuklu, sabýkalý...
Zaptiyeler ve polis memurlarý tutuyor düþüncelerimi.
Firariyim, umutlarýmýn hepsi tel örgü.
Kafamda duran aklým deðil, belimde ki on dörtlü...

Eskiden çok kaðýt çalardým kumarda.
Meðer kader hiç adil oynamamýþ bana.
Gençliðim, esas duruþunu bozmuþ bir tren gibi geçerken önümden, on dört durak sonra durmuþum ben.
Evet, ben ki, þair...
Yani biraz deli, biraz saçmalayan.
Cümleleri toparlamaktan yorgun.
Kendine daðýnýk, yani mutsuz.
Gayri meþru kadýnlara aþýk olup þiir peydahlayan...
Þair...
On dört kadýný öldüren adam.

Al, iþte dokuz milim ve on dörtlü...
Yargýlar, cezalar, prangalar bir yanda.
Kuþlar, þiirler, gökyüzü ve ben diðer yanda.
Kafamda bir on dörtlü ve on dört mýsra...

Sosyal Medyada Paylaşın: