dürtü on iki sonrasýna açýlým tuz kurusu aðzým dilim seni nasýl caným çekti bilsen
þahtan padiþaha uzayan pir basit anlamalar geçidine savrum öðretiler yüksek derinine cuma merdivenlerini aradýðýmýz sabah
nefslerin yaðmur içen gökyüzü þeytanlarýmýzý zincirledik katil evriyeni gerillalarýmýz dönüyor aklýmýzýn masumiyetine iki arada bir derede yürümelerimiz ayaklarýn çokluðuna kirlenmek güzel denir mutludur can yýkayan anneler cam kýran çocuklarý vurulan kentlerde yaþam kirlisi çoðu zaman bizim en ölümcül seviþmelerimiz
doðuma sancý gibi bir þey bu son iftardan kalma bilsen gözlerinin kahverengi sahuruna dirilmeyi nasýl da özledim
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
patagon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.