Eylül, ekim, kasým, Gözümde yaştýr, içimde yasým! Yağmurlar yýkarken saçlarýmý, Bir de yýkardý ayrýlýğýn! Kar etmezdi vursam başýmý taşlara, Ve solmuştum güllerin ortasýnda. Filizlerim vardý oysa; Pencerene hasret çiçeklerim. Bir sarmaşýk gibi tutunamadan korkuluklarýna, Kala kaldým korkularýmla, Kollarým, insafsýz boşluğunda. Solmaktayým yine, halimi hiç sorma! Artýk ne toprak ne su ne de hava, Avutamaz beni artýk! Bir tek sana hasretim şimdi, Hasretim sana!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Berk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.