İLK GÜLÜCÜK -32-

Ah umutlarýmdan vaz geçemiyorum
Nasýl geçerim ki yaþar mýyým umutsuz?
Ýyi ki varsýnýz umutlarým gitmeyin sakýn
Oyalayýn beni nefesim sizlerle sakin

Yarýn olduðunda diðer yarýn var ya!
Ama belki de yoktur,yine de tamam
O zaten en güzel umut,iþte öyle
Yani cesur biriyim,hem de fazlasýyla

Karlar mý yaðýyormuþ daima baþýma?
Yaðsýn yerim onlarý ben seve seve
Rüzgar hýrçýn mý esiyormuþ..?
Essin düþsün kuru yapraklar yerlere

Herþeyin bir zamaný zemini var iþte
Üzülsem de üzüleyim,ne yapayým,böyle..
Memleketim,tatlý suyum,serin havam!
Geliyorum demiþtim,gelemiyorum yine

O þuymuþ,bu buymuþ der iken çok þey...
Evdeki hesap,çarþýya uymadý yine
Þimdilik bir süre yine kaldým yerimde
Yok yok umutlarým var benim,har benim
Bugün deðilse yarýn ben Balyaya gelirim.

02.07.2008.Ýzmir.
Müfide Dcdeli.






Sosyal Medyada Paylaşın: