YARA
Göðüs kafesinin en solunda,
Küçücük etten bir organda gözlerimi açtým dünyaya!
O her kasýldýðýnda bende acýdým!
Bazen yerimi yadýrgadým saða sola dönmeye baþladým.
Ben her döndüðümde o içinde bulunduðum beden acýyordu.
Benden nefret bile ettiðini düþünmeye baþladým.
Artýk solunda yerim yoktu ve aðlamaya baþladým.
Ben aðladýkça kýrmýzý bir sývý akýyordu gözlerimden
Ve benden akan o sývýya inat tuzlu ve beyaz bir sývý akýtýyordu göz bebekleri,
Vakit gitme vaktiydi!
Tam gidecektim ki kuruduðumu kabuk baðladýðýmý farkkettim !
Artýk her þeyi kafasýna takmýyordu içinde bulunduðum bedenin sahibi.
Gülüyor eðleniyordu.
Oysa ben yavaþ yavaþ ölüyordum!
Hayat güzeldi yaþamak ta öyle ve ölmesine izin veremezdim varlýðýmýn.
Ýçimdeki savaþta vicdaným galip gelmiþ ve ölmeye razý olmuþtum !
Taki o ana kadar içinde nefes aldýðým bedenin sahibi sular seller gibi aðlamaya baþlamýþtý. Neydi onu bu derecede etkileyen? yavaþça beyninin labirentlerine giderken onun elinde bir mektup okuduðunu gördüm, evet duygulanmýþtý aðlýyordu!
Bende daha fazla tepkisiz kalamazdým aðladým...
Attý kabuðum yine, yine o kýrmýzý sývý akmaya baþladý. o kadar çok caným acýyordu ki bantlarda fayda etmez, ilaçlar çare olmaz duruma gelmiþti....
Adsýzdým, bir bedenin içinde yaþamak zorundaydým!
Neydi adým? neden kendime isimler bulma çabasýna girdim. Mutluluk dedim önce hayýr o kanatmazdý...
Sonra acý dedim zaten o benim kahvaltýmdý.
Uykuya daldým,
uyandýðýmda bir hastane odasýndaydým ve baþýnda ýþýklý yuvarlak olan beyaz önlüklü birinin avuçlarýnda çok yavaþ atýyordu kalbim!
Beni bir yerlere götürüyordu! hayýr gitmek istemiyordum sonra beni pis kokulu bir beze geliþi güzel sardýlar her yer kan olmuþtu doktorlarýn üstü baþý ve beni sardýklarý o kokulu bez kan revan içindeydim
...
Ýçeri yanýma bir doktor daha geldi – hadi dedi hastaya müjdeyi sen ver yarasýndan kurtuldu artýk o yara! kanayamaz aldýk o yarayý.
Ne yani o yara ben miydim?
Her gün kurtulmak istediði canýný acýtan yara...
Evet yara da olsa bir adým vardý ama ölüyordum. Son kez baktým içinden çýktýðým bedene; keþke dedim dilim olsaydý keþke ....
-Özür dilerim küçük kýz özür dilerim!
Ve yavaþça karardý her yer ben öldüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
KeLeBeK EtKiSii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.