JİLET KESİĞİ

senden sonra
senden sonrasý yok sevgilim
yaktým içimde sana ait her ne var ise
yýktým aþk ile yaptýðýmýz o aþk evimizi
þimdi senden benden biz den bir þey yok

anýlar dökülüyor önüme
bir bir hesap soruyor her gün evden çýkarken baktýðým aynalar
deðer mi diyor deðer mi
bir vefasýz uðruna çektiðin acýlar deðer mi
sonra yapýþýyor soluma derinden bir acý
kýrk düðüm boðazýmda kelimeler
unuttum desem de kendimi bile kandýramayan ben
yine çaresizim

dermansýz bir dert benimkisi
seni özlüyorum
seni bekliyorum
öpücüðünün ateþi hala sýcak
gözlerim de yaðmur bulutlarý kümeleniyor
aþk yaram hiç kapanmýyor

unutmuyor beynim gidiþini
bende bitiþini
dilimi mutluluða elimi yokluðuna alýþtýramýyorum
bitsin diyorum bitsin bu acý
ben baðlamaya çalýþtýkça yeniden çözülüyor
acýlarýmý düðümlediðim bohçalar
geçecek elbet geçecek
bu alýn yazým elbet bitecek imtihaným

þimdi bulaþýk makinemdeki bardaklar kadar kirlisin beynimde
ellerimde isyanlarýn jilet kesikleri
façalý bir yürekle yaþýyorum
sözlerin kesti yüreðimi en ince yerinden
dayanamýyorum kan kusuyorum her gece
her gece
baþka bir acý
baþka bir ýzdýrap

senden sonra
ben yaþamýyorum ki
kefensiz bedenim kefensiz




Sosyal Medyada Paylaşın: