MAVİ DÜŞLERİM
Sabah oldu yine düþündüm gece
Gözüme bir türlü uyku girmedi
Küskündü cümleler göz yaþým hece
Kýrýldý hayaller seni görmedi
Mavi düþlerimde sevmiþtim seni
Her þey tozpembeydi nerdeler hani
Kimseyi görmezdin sadece beni
Gölgene seslendim cevap vermedi
Vefalý olsunlar diye gülleri
Dikeni kopardým oysa elleri
Ne bir söz söyledi sustu dilleri
Bakýþý kurþundu ama vurmadý
Papatya yapraðý döktüm yoluna
Mavi düþlerimi koydum soluna
Güllerden tülleri astým koluna
Kimin düþü bunlar diye sormadý
Ýpekten köprüler baðlayýp taktým
En kötü hisleri düþlerde yaktým
Ömrümü ömrüne veripte baktým
Bir çula razýydým onu sermedi
Sadýk düþlerine mavilik katar
Gerçeði biliyor hayalle yatar
Kalbi hep umutla sevgiyle atar
Kendini kýrdýda gönül kýrmadý..
Sadýk KARADEMÝR
Bulunmaz güllere sevda ormaný
Kimine verilir derdin dermaný
Hayýrlýsý olan hakkýn fermaný
Ýnsanoðlu bazen hayra yormadý..
Ahmet KARA Hocama teþekkür ederim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sadık KARADEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.