“o(ð)lan çekedini atsa alýyo anam” Ebem zokurdanýyo, her zamanký manzaram “iki eli ganda da ossa, her zaman etiþirdi” ebeme “geliiinn çoðaldýnýz mý gýý!?” deyelek içeri ðeþdi zehre çeci, un-bulgur çuvallarý arasýnda baygýn-baygýn yatan anama
“ha hunu bi ýscaðkana yeyvireydin ay Azime” dedi bi tek Goca Halam sahýnnan pelte getirdi anam güdük güçcük gaþþý(ðý)nan önþe bana yedirdi.. onnar ebeminen öte yanda oturuyokana anam ga(l)kdý Okarý Çeþmeye suya ðetdi
“yengattan aga olmuþuyun” “papýcým pi ta(ha) dama atýlmýþ” “erkeð adamýn erkeð eniþdesi olur”umuþ “o ðelin olu(r)kana atbaþý dutarýmýþýyýn parlak para almadan salmazýmýþýyýn” “onu satýp bana gelin alý(r)llarýmýþ”
hani “gýz” demeselerdi.. yeterdi.. Nejla-Dudu bebiþe ilgimi, oyalamamý beklerdi, kýkýr-kýkýr gülerdi.. hep gülseydi keþke! benim gibi onun da olmadý patiði-matiði
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.