Medami-i Hicran
Ben hâlâ o gölgeyim,yerlerde sürüm sürüm
Ve aklým darmaduman,duygularým kötürüm
Kimi gün eþarbým ben, kimi gün kara valiz
Ýnsan demek kimine hakaretten de galiz
Bir yaralý kuþum var kanadýnda kýrýklar
Geçse bile gözyaþým geçmiyor hýçkýrýklar
O uçsun istiyorum cývýltý semasýnda
Ve bir haber,desinler,mutluluk komasýnda
Olmuyor olamýyor desem de var bir hayýr
Hayrý,Haktan belleyen,yanar mý cayýr cayýr
Ölüm gölgeye gece,karanlýk nura ölüm
O neþeyle bakmýyor diye,her þeye körüm
Ah þerefi savrulmuþ namus,budalalarý
Abideyi iffetle,þeytanýn gýdalarý
Evdeki ne öküzler sokaktakine kukla
Sizi þerefyab kýlsýn, Rabbim cümle yoklukla
Yüz dediðinde ne,olsa bin deðnek yerim
Yüzseler derinizi insan çýkmaz bilirim
Ben hâlâ o gölgeyim siz yüzünden gölgede
Size insan deniyor nüfus denen belge de
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.