Unuttuklarımız var
Ben en iyisi þiirimi yazayým sevgilim.
Futbol bana göre deðil.
Beþiktaþ’ým son iki sezondur hazin zaten.
Beþiktaþ’ý üzdüler Süleyman baþkan.
Geçen, yýl dönümünü hatýrladým da.
Aðladým...
Babama benzetirdim ben hep seni.
Þu aralar da çok duygusallaþtým.
Ýstediðine ulaþamayýnca aðlayan çocuklar gibiyim.
Seni hep istedim.
Biliyorsun iþte, yoksa niye aðlayayým ki durduk yere?
Aðlamak ta güzel bir duygu sevgilim.
Bence en az duygu kadar o da güzeldir.
Duygu kimse onu hiç tanýmýyoruz bile...
Duyguyu da kýskanma þimdi sevgilim.
Beþiktaþ yenilince beraber aðlayalým mý?
Ýsterim ki, yeryüzü bir günlüðüne aðlasýn.
Herkes...
Sevmenin yalaný var çünkü.
Aðlamanýn yok...
Ve kredi kartlarý toplansýn artýk bu terazi dengesiz.
2+2= hep 4 deðil ki sevgilim, matematik yalan.
Ýnsanlar aç...
Bankalar zekat veriyor artýk para birimi ise de fâiz.
Ýki gözlü bir oda için ipotek altýna almadýðýmýz bir yer varsa, o da vallahi yüreðimiz.
Ne söz kaldý ne de namus...
Bir günde bankalar aðlasýn be sevgilim.
Halk gülsün...
Vallahi Türkler Amerika’yý tokatlar da.
Ýþte, kendi kendimizi parçalýyoruz...
Ah dedelerimiz þuan Osmanlý gibi olacaktý ki, Trupm’a "Al sana bir tokat."
Hop, dolar 50 kuruþ...
Ama tik tok kullanýyor iþte þimdiki dedelerimiz.
"Kahrol düþman, al sana bombe." ;)
Esasýnda sert çýnarlara kafa tutan çýnarlarý çürüttük biz.
Yani biz bizi...
Bir nesli öldürdük seninle sevgilim.
Ve nesnel olarak da kabul ettik.
Ama biz ölemedik sevgilim.
Seninle, kýzým...
Unutmak adýna ne varsa, Orhun abidelerini, Çin seddini aþtýk.
Sen ve unutmak dünyanýn dokuzuncu harikasý be kadýn.
Belki ondandýr unutamadým seni...
Neyse tütün sardýrma bana þimdi.
Gecenin iki buçuðu. Uyusana...
Bak aramýzda kalsýn ama þiirlerin ortasýna böyle hop diye atlama sevgili.
Sana deðil ki bu, halka çýkar bu þiirin sonu.
Sen tahtýný kurdun zaten.
Býrak müttefikim halk olsun.
Kavgamýz olursa, Beþiktaþ, þiir olsun.
Ama en büyük anlaþmamýz hak olsun.
Halkla olsun, Hakk’a olsun...
Unutmak mavidir.
Acýnýn rengi siyahtýr be sevgilim.
Oysa hepimiz biraz maviye âþýðýz...
Haklýyýz...
Kimi zaman gözlerimize yenilmiþliðimiz doðrudur.
Bir çirkini bir güzele terk ediþimiz tendeyse, o zaman bu aþk nerde?
Ya asýl körlük kalpteyse...
Þiirler yazýyoruz hepimiz.
Hemen her þeye kapýlýyoruz.
Ve kalýplaþtýrýyoruz...
Sevda bir put yahut bir harita, bir formül.
("Formül" demiþken... Unutkanlýk ya mevzu, baya bir düþündüm de kelimeyi gelmedi akýlýma bir türlü meret.
Ta liseye, matematik dersine, trigonometriye falan gitti kafam.
Neyse mizah olsun diye anlatýyorum burayý, virgül koydum da þiire.
Komiðime gitti ondan yan kayýt olarak geçmek istedim.
Yanýmda ki arkadaþla seferberlik olduk kelimeyi hatýrlaya bilmek için...)
Velhâsýl toparlarsam, mevzu unutmak ya.
Çok þeyi unuttuk. Unuttuðumuzu da unuttuk da.
Ah, bu "Da" lar...
Daðlar var ya...
Hiç bitmezler...
Onlarý da unuturuz bir gün.
Diyeceðim o ki çocuk, çoðu þeyi unuttuk.
Aþka girmeyelim hiç þimdi.
Biraz biraz hatýrlamak için bir þeyler yapýn.
Ve bu kitaplarýmý inceleyen editör sende haklýsýn.
Düzeltme býrak anlatým bozukluðu ile kalsýn þiirlerim.
Zaten anlamadýlar beni kýzým.
Sen þiiri seversin. Baban kulaðýna þiirler okuyacak. Ana kýz kitaplar yazacaðým size kýzým...
Ne bileyim, kendinize sürekli sorular sorun.
Müzik dinleyin, yalnýz kalýn, kitap okuyun, düþünün, aðlayýn...
Kendinizi tanýyýn artýk. Unutmayýn, insanlar insanlarý unutur, insanlýðý deðil.
Hatýrlayýn bu þiiri.
Çünkü bu þiirde aðlamak var, hatýrlamak var, halk var, insanlýk var...
Bu þiirde unuttuklarýmýz var...
Unuttuklarýmýz!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.