tatar arabalarý ulandý arkasý arkasýna sakalý yerine ðodu Ümmücenin eniþdeleri yesyeni bi he(y)be atýldý gelin arabasýna bazarda ðelin abasý Fadime; “yenge” bindi Adilin Arif, Osman Çavýþ, Kürt Veli, arkada ðalan gatýrlara gýrbaç endirdi niyeyse turladýlar geldiler Harmanyeri, Gocagoyak Mezerdüzünü durduk yerde; yarý yolda gelin aþmýþ yüzünü nayeti gonþuda bi mes lastik taha oldu meþin, dabanný, kösele topuklu “gacýrt gucurt” ses çýkarýr Esme’nin her sekiþinde cangýr-cungur boynundaký "beþibiryerde" þangýr-þungur Gocabaþlý Goca Yaþar iþi yengattan dökülmüþ gümüþ-bakýr bilezikleri minder, kýrlent, hasýr yastýk; tavus guþlu, bombe gapaklý sandýk her þeyleri “cedit yeni”ydi ille de kösele dabanný mesi tahtalýkda pembe astarlý mes lasdiði ..
gelin alýmýnýn ertesiðün elimizi öptü, utandým, bi tühaf oldum ilk tefa elimden öpülüyodum üsdelik de öpen benden böyüðüdü hepimize birercik de güçcük mendil verdi Esme Ðelin taha; o Macargýzýnýn evindeki mavi laylom pabuçlardan giymedi.. ahýra, aðýla inmedi artýk aðýlý süpürmedi, batmalarý yemlemedi, mallarý saðmadý, çobaný savýþdýrmadý varsada halý, yoksada halý Halýcý Memet’den ödünç alýnmýþ “baþlýk” “gelin ertesinde”; kekili, zülüfleri kesildi ve evlerine halý dezgahý çakýldý yoldan tarafa bakan duvara elbirlik imelek döküldü, gülecende ip sarýldý direzi gerildi, sýrýk geçirildi eðri demir, doðru demir, maþa mengene kuruldu; Esme Ðelin er kalktý, halý dokudu günboyu modele baktý, düðüm attý “küt” “küt” “küt” kirkit vurdu bi an eveli borç ödenecekmiþ gülecende yumak sarmadý evin hiçbir iþine eli varmadý peynir, yoðurt çalmadý, yayýk biþeklemedi soba yakmadý, aþ piþirmedi gülecende yumak sarmadý evin hiçbir iþine eli varmadý o beline inen sekiz belik saçý bir daha örülmedi "nassý olsa kökü kendinde"ymiþ. hiþ biþiyim para etmedi ðetdi ne peþ para; ne verese mes de keymedim, potinde
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.