DERS

söyle bakalým Mürekkep nedir mucizen
Sayfalar aðaç dallarý kalem þempazen
Sen kalemin içinden döküldükçe kaðýda
Bir öküz gelir mýsralarý daðýta daðýta
Parktaki çocuklar gibi þenlenir harfler
Her kelama aðzýný açmaz zarflar
Daðýlýrlar kimi tahterevalli kimi salýngaça
Kimi de izinsiz kaçar kýrmacasýna topaça
Bir bakarsýn sýradalar Pamuk þekercide
bir bakarsýn futbola geçmiþler top kalecide
Sen takýlma bunlara kalem ne diyorsan anlat
Kulaklarýmýzýn pasýný aldýktan sonra çýnlat


Ne oldu sustun. Yoksa dilin mi tutuldu
Sendeki laflar nereye kaçtý da kurtuldu
Doðru ne yazacaksýn ki derdin yok tasan
Tutamazdýn dilini sende yazar olsan
Boþver zaten yazana deli gözüyle bakýyorlar
doðru odunlarý da ayný sobada yakýyorlar
En hafifi altýn günlerinde dedikodun arþa varýr
Köpek diye dokunmadýðýn it günü gelince ýsýrýr
Aaa... filancanýn oðlu da Þiir yazarmýþ fýfýsfýs
Sýrtýndaki hançerlerden kahkaha duyarsýn kýskýs
Dertsiz kahveler bile köpürmez hatýrsýzdýr
Telveler fal çýkarmayacak kadar hayýrsýzdýr
Çünkü artýk herkesi s... ta...... denktir
Zulmün kendisi kavga edilecek ahenktir


Fenerle adam arardýk artýk aradýðýmýz dert
Her köþe baþýnda sofra kuran þeytan cömert
Ne kadar deðerlenmiþtir bulunmaz bir fiskesi
Ýyilikten fazla kötülüktür yaþamýn þifresi
Keder yoktur Kader fabrikasý grevde adeta
önce yýkýlan artýnýn eksiye duyduðu sevda
Bu duruþla durur Ýnsanlýk ve zaman durur
Yaþam dert olur ve insaný yerden yere vurur
Vakit geçmez artýk ölümsüzdür herkes
Sevinç yok olunca sevinemez aldýðýna nefes
Halk sokaklarda arar belasýný karýþ karýþ
Medeniyet dediðin nane iþte böyle bir yarýþ
Ýþte bu misalden dertlerimizi sevelim
gördüklerimizi dimaðýmýzla emelim
Ne kadar çeksen de derttir seni adam yapan
Bu mýsralar benden sayfalara kopan



Ölen ölür kalanlar gidenleri dert etmez
Sýnýrlarda yaþamak insanlýða yetmez
Böylece yok olur birdenbire sevinçler
Kaos kutsanýr ve dualarý unutur bilinçler
Kahkaha atanlarý anýnda hastaneye yatýrýrlar
Gülümseyenler çýldýrýyor diye maaþýný arttýrýrlar
Binlerce yýllýk anlamlar bir gecede çöker
Kelimeler korkar ve sýrlarýný hemen döker
Þiirler Yazýlar romanlarla dolar çöplükler
Engizisyonda yargýlanýp yakýlýr sözlükler
Ýnsanlýk durur gereksizdir artýk üretim
Gazetelerde kutsanýr yeni düzen yeni ritim
Ekonomi çöker aylaklýk paraya çevrilir
Ýnsan insandan baþka bir þeye evrilir
Çünkü bozulmuþtur bir defa Ýnsanlýðýn motoru
Çok önemsiyorsun çizdiði bu dekoru
herkes mutsuzdur oysa olmalýydý tam tersi
Yaz çocuðum Oku evladým verdiði dersi

Sosyal Medyada Paylaşın: