Hayat yolunda yürürken yaya Kimileri binmiþti lüks arabaya Bizimse yolumuz hep taþ ve kaya Bazý gün talim ettik bir bardak çaya Karnýmýz aç, tokluða ulaþýrýz diye Günleri sayardýk, zamaný yayardýk aya Evde aþ ekmek bazen var, bazen yoktu Sofraya uzanan eller her zaman çoktu Zenginin sofrasý dolu karný da toktu Düþünmez yoksulu,sýrtý da pek di
Sosyal Medyada Paylaşın:
Öztürk ALKOÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.