Üþüyen yollarýn titrediði bir gündü. Attýðým adýmlar ta berzahtan duyuldu! Vakit, ensede alacakaranlýk. Yürü! Bir nefes kadar yakýna; nasýl solundu?
Ellerim cebimde, dünyalarý kuþandým. Yollar med hali, çektiðin yere uzayan. Yön, kýyametten evvel mahþer nuruayným. Sessizlik ruhuma eþtir yoldaþ kýlýnan.
Kulakta küpe kalýrken dostun dediði, Ýçimde bir yerlerden bir seda, ne diyor? Dinle, bu sana raðmen ruhun öz ifadesi! Çýðlýðýn depreminde can evim çatlýyor!
Kitap misali açýlmýþtým sayfa sayfa. "Oku!" buyuruldu. Zaman gözde küçüldü. Eyvah! Lugatý aðýr, harfler varmýþ arþa! Azalar birer odun, dilden ateþ düþtü.
Yandým, yaktým çalý çýrpýydý her bir an’ým. Benlik barut, o bir yandan patlaya dursun, Can; dumaný üstünde kütük, kapkarardým. Atýldým! Düþtüm kucaðýna üþüyen yolun.
Mesut Tütüncüler DENÝZLÝ 04.02.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.