Bu gün Gece her zamankinden daha karanlýk Bir kar tanesi kadar sessiz Ve yüzüme çarpan rüzgar kadar korkutucu
Oysa ay güleç yüzünü topraða dökmüþ Toprak dalýndan düþen yapraklarla dolmuþtu Sanki yurtsuz bir beton yýðýný var üstümde Sanki ölüm kokan bir enkazýn altýnda kalmýþým Ve dili yasaklý bir acýnýn ortasýnda saklambaç oynuyorum Bir mutluluðun üstüne basa basa yürüyordum
Ben karanlýðýn ortasýnda duruyordum Sense benim güneþ olmamý bekliyordun Biz mutluluktan çok uzakta yaþlanýyorduk Ama güneþsiz kalmak Birbirimizi yitirmek anlamýna gelmiyor Çünkü sadece yaþadýðým kadar sevecektim seni Nefesim nefesine uzak kalsa bile
Sonra bir þiire dedim ki Ýçimde yitik bir yer var Ama bu sensizlik anlamýna gelmiyor
Ýbrahim Dalkýlýç
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.