Kalbime Ektim Seni
Birkaç kum tanesi, ve kafi gelmeyen ten kokusudur
geriye kalan, bir nefes çeksem biter korkusu
yüreðimin derinliklerinde kalmýþ
bir tutam aþk tortusu,
senden geriye kalan eþyaný kokladým bugün
sensizlik bu ya;
sana benzeyen kadýna gülümsedim bugün
ve hiç kimse senin gibi gülmedi, senin gibi bakmadý,
kapattým o an tüm perdelerimi.
Sen gidince; uçtu kelebek kanatlarýnda mutluluðum
geceler hep siyah giyindi,
bir bardak þaraba, sarhoþ oldu zaman
kaçtý gözlerimden sevi uykusu
ellerim sýcaklýðýný tatmadan.
Sen gidince; kan tutmalý gözlerim
hep siyah saçlý kadýnlarýn nefesini duymalý,
sensizliðe aðlamalý þiirler, geceye dönmeli yaþamak
dudaklarým pas tutmalý, çýldýrmalý gecelerin koynunda
beni yalnýzlýðým tutmalý.
Aklýma geldiðin an, önümde biter sevda kuþlarý
bir keman konçertosu kulaklarýmda, baþlar ansýzýn çalmaya
duygularým esir, ben yitik, seni yüreðimde aðýrlarým.
Ve sen!
Aklýma geldiðin an, sabýrsýz düþler çaðýrýr akþamý
duygu dolu sözlerin sýmsýcak, aklýmýn tam orta yerinde asýlý.
Ve sen!
Aklýma geldiðin an, bir bir açýlýr sevda yollarý,
þairce sevmenin, öpmenin tutkusu
yangýnlaþýr tenim de alev alev inan ki
duygularým bitik, düþler isterik, seni kollarýmda aðýrlarým.
Aklýma geldiðin an, hemen her þeyde seni anýmsarým
seninle güler, seninle aðlarým
ruhumu okþar buket buket içtenliðin, seni þiirlerimde aðýrlarým.
Bir soluk boyu sokuluversem, o dolunayýn çýlgýn
gecelerinden birinde, sen uykunun bilmem kaçýncý raksýndayken
bir sevgi rüzgarý olup, aþk þarkýlarý ile donanmýþ
sýzýversem yýldýzlarýn seni seyrettiði, pencerenin bir aralýðýndan.
Ve; bir soluk boyu sokuluversem
tüm sevecenliðim, sarhoþluðum, özlemlerimle
bulut gibi hafif, esiversem uyandýrmadan
baharlardan aldýðým nefeslerle.
Sonra tan yeri aðýrýrken, o siyah vahþi gözler
açýlmadan aniden, bir hýrsýz telaþý ile kaçýversem geldiðim yerden
çaldýðým buselerin, nefeslerimle doyasýya dolu
ve gözlerime sakladýðým vahþi tablonla
kaçýversem bir soluk boyu uzaklýktan.
Zamandýn yaþadýðým, baðladýðým tek umut
iradeyle yorgunluðun ötesine geçipte, kalp kapaklarýma kazýdýðýmdýn,
bir damla kan akmadan.
Gülmek sana yakýþýyor kara kýz!
Mutluluðun gelin olur yanaklarýnda gülünce,
bende gerdeðe girerdi acýlarýn, sevinirdim
yýkardým geceleri en azýndan, en ince yerinden.
Gör ki; çok erken kuþattý ayrýlýk bizi
þimdi bir aðýt günaydýnlar sabahlarýmý,
birkaç azýnlýk sevgiden yoksun aný
bir yýðýn kýrýk umut aydýnlýðýmý kýsýtlar,
ve sýrtýmda en aðýr yük yalnýzlýðýn, çekilir gibi deðil
acýtýyor canýmý her gülüþün aynalarda beni
gör ki; sevdam Kerem’den azgýn
gülüþlerini kýrýk bir þarký gibi, kulaklarýmda saklayacaðým.
Kalbime ektim seni kara kýz!
Açýnca sevda çiçekleri
dökeceðim onlarý yoluna
ve de sevdamýza.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ruhadamınkitaplığı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.