Her harfine bölüþtürdüm hasreti ve yaktým gözlerimde ki silüetini geçtim saçlarýnla örülü ormandan mühürledim kalbimi, kokuna hasret kalarak.
Dokunsan, yanarým belki de ateþinden telaþým har-ý gül oluþundan sürgünüm teninin kýyýlarýndan seversen iyileþir mi, kabuk baðlayan yaralarým.
Sen aklýmýn denizinde yakamoz ve en derin nefesimsin içimde mühür olacaðýmý bilsem boynuna izimi býrakýrým, ateþten teninin kuytularýna. Sosyal Medyada Paylaşın:
ruhadamınkitaplığı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.