Yollarda ayak izi yok, Duman duman bakýþý sisler içinde. Dudaðýnda hep o acý gülümseyiþ, Gözlerinde nem…
Her gün gelir geçer o hayâl kadýn, Gamzelerinde kederler saklý. Saçlarýnda uzar yollar, Ýsyanýnda belki de haklý…
Her gün gelir geçer kapýmdan, Ufuklara dalgýnca bakar bazen, Bir kedi sessizliðinde küçük adýmlarý, Ne arar gözleri yerde bilmem, Hep eðiktir baþý…
Bir hayâl kadýn, Dilinde duyulmaz naðmeler, Yüreðinden seslenir bin bir ezgiyle, Duymazlar, duyulmaz sesi, Gözlerinde durgun denizler var sanýlýr, Oysa ateþtir nefesi…
Bir soluk gölge gibi yollarda, Kaybolur gittikçe silueti. Saçlarýnda uzar yollar, Peþinden bakarsýnýz O küçük adýmlara, Oysa bir hayâl gibi Hiç kalmamýþtýr ayak izi…
Toprak yollara çiçekler serper, Sessiz þarkýlar söyler durmadan. Ellerinde sevgi ýþýklarý, Yüreði gümbür gümbür, Oysa ateþtir nefesi…
Kim bilir o yürekte neler gizli? Biliyorum, hisli mi hisli… Kapýmdan usulca geçen hayâl kadýn Bir kere aðlasa sesli…
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.