Ölmek de güzel
En fazla güzel bir þiir kadar hatýrlar bizi çocuklar.
Uzunca yazýlan bir altyazýda geçer adým ve annem aðlar.
Anneler hep aðlar...
Bir annenin gözyaþlarýndan daha azdýr bu topraða düþen yaðmur.
Kurþunsuz bir nöbetteyim þimdi ana.
Mevzideyim...
Çok soðuk, ellerim üþüyor...
Kafamda bitiremediðim düþünceler.
Ve aklým bana asi, eskiler geliyor.
Heba olan gençliðim ve sevda kurþunu.
Ah anne, mavzer öldürmedi beni.
Uzun bakýþlý bir kurþundu o.
Þimdi ölmek de güzel...
Bu kaçýncý nöbet sana karþý tuttuðum sevgilim.
Ben sýradan bir askerim.
Vasýfsýz, rütbesiz...
Sadece seni sevmekte uzmaným.
Bröve’mde acý, özlem, dertten baþka bir þey yok.
Þafak, milattan önce bilmem kaçýncý yüzyýl.
Takvimleri eskitirdim þafak koymazdý da sen olmasaydýn.
Ölmek de mesele deðil.
Sen vardýn...
Ve þu kafamda duran kompozit baþlýðý çýldýrtýyor beni sevgilim.
Dokuz kat giysem de mermi gibi delip geçiyor beni rüzgar.
Saatlere küfredesim geliyor o an saatlerce.
Ben bu nöbette öleceðim sevgilim.
Söyle, hangi memlekettesin sen?
Sen rahat uyu diye kapýnda ölürüm ben.
Sevdadan ölenler de þehittir be gülüm...
Ve ben bu toprakta en güzel bir sana gülerim, bir de kurþunlara...
Vurursa beni sevdam vurur ana.
Þimdi ölmek de güzel...
Ve bir kurþun gelirde beni alýrsa, göðsünü gere gere anlat beni çocuklara olur mu sevgilim...
Ben en çok çocuklar için ölürüm.
Filistin, Suriye, Afrika’dýr benim adým.
Kavgam, davam, sorgum ve sevdam bitmez benim.
Cehennemde zebani’dir benim adým.
Yakanýzdayýz ey zalimler, gevurlar...
Bu toprakta gül bahçesi çoktur anne.
Bir gül kurur, altýndan milyonlarcasý filiz verir.
Aðlama ana...
En güzel þehitler ölür.
Ölümsüzlük kýskansýn bizi.
Þimdi ölmek güzel...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.