KEŞKE

Keþke seni hiç tanýmasaydým.
Keþke seni tanýdýðým günü takvimlerden yýrtýp atabilseydim.
Acýlar içinde, ihanet içinde yaþamaktansa,
Keþke seni en baþýndan býrakabilseydim.
Ama öyle bir yerleþtin ki kalbime,
Ölüm bile söküp alamaz seni.
Ne mektuplar yazdým sana sayfalarca,
Ne þiirler yazdým sevgi dolu, þefkat dolu.
Yollarýna çiçeklerden halý bile yapmýþtým senin.
Ama buna deðmeyeceðini nereden bilebilirdim.
Nereden bilebilirdim gülüþünün yalan , sevginin sahte olduðunu.
Keþke seni hiç tanýmasaydým.
Sevgiyi tatmasaydým , aþký yaþamasaydým.
Bir gülüþüne dünyalarý vermeseydim keþke.
Susuz çöllerde su oldun bana,
Bu yalan dünyada umuttun bana.
Oysa sen acýmadan nasýl da vurdun bana.
Çýk git artýk artýk kalbimden vefasýz.
Ýþte o zaman bana en büyük iyiliði yapacaksýn.
Düþlerimden çekil, rüyalarýma girme .
Aldýðým her nefeste beni kahretme.
Hayallerimi çaldýn, umutlarýmý çaldýn.
Bir caným kaldý onu da al istiyorsan,
Yeter ki git.

Sosyal Medyada Paylaşın: