Belki herkes bizi mavi sanýyor Biz bile kendimizden çoðu zaman habersiz Boðuþtuðumuz onca siyah var gecelerimiz de Bir yangýn serinliðinde yine kimsesiz sen ve ben !
Belki herkes bizi yeþil biliyor dallar gibi Halbuki çektiklerimiz çilelerin en dibi Kapkara bir siyahla savaþýrken ellerimiz Mutlu günler gelir diye yine kimsesiz sen ve ben !
Belki herkese göre biz gökyüzü mavisiyiz Hüzünlerin uzaðýnda sevincin delisiyiz Simsiyah bir düþmanla hüsumet içindeyiz Bu akþamda bitkin, yine kimsesiz sen ve ben !
Aslýnda ; Ne maviyiz ne yeþil ne de gül kurusu Biz feleðin sorduðu en kazýk soruyuz Ne bir renge benziyoruz ne güllerin dengiyiz Belkide gökkuþaðýnýn sekizinci rengiyiz !!!
🙏MBUAS🙏
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mbuas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.