GÜLMEYEN UMUT

Bir damla su düþtü bugün topraða
Onuda çok görüp hemen içtiler
Hayalimi verdim kuru yapraða
Rüzgarda savurup yere saçtýlar

Dostum dediklerim düþman oldular
Yola çýktýklarým yolda kaldýlar
Sevgi verdiklerim benden çaldýlar
Menzile varmadan dönüp kaçtýlar

Derdi veren Allah binlerce þükür
Liðme liðme olsam dilimde zikir
Gönülden zenginim desinler fakir
Kapanmýþtý yaram tekrar açtýlar

Sadýk ömür bitti kalbinde yara
Mutluluk beklersen kendinde ara
Dost gibi gülerler içleri kara
Gülmeyen umuda beni seçtiler..

Sadýk KARADEMÝR



Sosyal Medyada Paylaşın: