Kırmızı karlar yağsın

Bakmayýn böyle güldüðüme
Unutmuþtur hayat
Çokluktan arýnmýþ,zaman
Nerde olduðunu

Nefes ne kadar yakýnsa
Bir okadar da uzak aslýnda
Þimdi sorsak belkide
Tam orta yerindedir hayatýn
Gitmekle,kalmak arasýnda
Gel gitleri yaþar
Isdýrabýn sonsuz dünyasýnda
Ýçimde bir kuþ
Göðüs kafesimde saklýyorum
Kaburgalarým parmaklýk
Aksak bir tarih
Ertelenmiþ alarmlar
Saatin tik tak sesi
Vakitsiz uyanýþlar
Yaðmur diyorum,yaðmur
Aðlamak için bir sebep deðilmi?
Baðýra baðýra aðlarsýnda
Susa susa silersin gözyaþlarýný

Titrek ellerim korkuyor karanlýktan
Ýlikleyemedim gömleyimin düðmelerini
Toplayamadýn dalgalý saçlarýmý
Öyle daðýnýk
Öylesine garip
Öylesine büzüþük yüzüm ve bedenim
Sarýlýyorum fotoðraflara
Yetinebiliyorum
Yetinmeliyim de
Sahipsiz
Sarýlmalara
Öpmelere
Sevmelere
Hafif tatlý bir tebessümle
Hissizlik’te
Eskiyor

Telaþla kaçýyorum,eskitilmiþ zamandan
Bir çarpýntý
Hani diyorum yer yarýlsada içine düþsem
Kalbimin siyah rengini,býraksam oracýkta
Fikrimin en ince,en güzel kokan güllerini sersem üzerine
Piþmanlýklarým
Kýrýlganlýklarým
Taþ yýðýnlarýnýn arasýnda kalsa
Sessiz uðultular içinde çýrpýnýrken bedenim
Bilmediðim bu yerde
Kaybolsun
Karanlýklar çökünce üzerime

Hüzünler devriye gezer
Kara topraðýn baðrýnda
Ey benim yazgým
Ey benim mühürlenmiþ kalbim
Þafak yok
Gün saymýyorum
Kahverengi gözlerim
Toprak kokan nefesim
Karanlýða teslim
Karanlýklar
Karanlýklar
Karanlýklar içinde damýtamýyorum çýplak kalmýþ düþlerimi
Üzerime karanfiller dikiyorlar Anne
Gül yerine,siyah karanfiller
Kar yaðsýn anne
Beyaz olmadý,kýrmýzýya da razýyým
Baþucuma yaðsýn
Hüznün gerçek
Açýk adresine...
Sosyal Medyada Paylaşın: