Var ile yokun arasýnda araftayým. Yedi gök, her bir gök ayrý ayrý merdiven. Yedi gökü basamak basamak çýkayým. "Yok" nurdan boþluk, kesildi ayaðým yerden.
Sorularla, cevaplarla bir araftayým. Selam olsun sana, gökteki esrarlý can! Ne yaparsýn? Kalptekini göster, bakayým! Dinginliði ve huzru vuslata varmaktan.
Bir mekan içimde zamanla araftayým. Bir de gördüm ki gecede yokmuþ gündüzde. Kimsesizlik hýrkasý üstte, kalakaldým. Ey varlýk söyle! Söyle nerdeyim, nerede!
Yer ile sema arasýnda araftayým. Bir nöbetçi, mukaddes olaný koruyor. Eve gitmek isterim, sanma yabancýyým. Ýþte tanýþýklýk, iþte güven; açýyor.
Akýllýlýk ve de delilik; araftayým. Manasý yok, zamaný yok, ötesi yok, yok. Ýzahý arama, yok! "Yok"tan yaralýyým. Kanar kanar geçmiþ yok, gelecek yok, derman yok.
Mesut Tütüncüler DENÝZLÝ 31.01.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.