Canan Hikâyesi

Bilmem,
Güzelliði hangi diyardan.
Saçýnýn her bir telinde bir küheylan.
Kanatsýz uçar canan…

Gözleri derde deva,
Bakýþý aktarlardan.
Yakýþý nar-ý beyzadan kalan.
Baharat sandýklarýnda kilitli gülüþü.
Geliþi Taçmahal’dan.

Teni üstünde,
Buðu yükselir billurdan.
Leylâktan kokusu,
Rengi gümüþ/ tendir.
Ýncelir de gönül gussasý,
Saçýnýn tellerinde.
Dal verir bakýþlarý,
Taçmahal seherinde
Mümtaz Banu canlanýr,
Cihan Þah hayalinde…

Mehtaplý gecelerde aydan parlak simasý.
Sarar dört bir tarafý,
Taçmahal’in ziyasý.
Sanki beyaz mermerler,
Zarafetin som þekli,
Kuðu boynunda kolye,
Beyaz beyaza ekli.

Gümüþ renkli gecenin,
Gümüþ tenli sultaný,
Hüzün içinde koyup,
Terk ederken cihaný.
Efsane güzelliði,
Asýrlardýr dillerde.
Ýþte o gün bugündür,
Rengi yansýr mermerde…
Ankara,02.07.2008 Ý.K










Sosyal Medyada Paylaşın: