Gurbet rüzgârýnda savruluyorum,
Yolumu sýlama döndüremedim.
Hasretin korunda kavruluyorum,
Yürek yangýnýmý söndüremedim.
Yýllardýr bir sevgi aradým durdum,
Vurdu yerden yere güvendiklerim,
Gerçeklerden yýldým hayaller kurdum,
Vefasýz çýktýlar hep sevdiklerim.
Gün geldi çok sevdim, sevildim dedim,
Sellere karýþtý gitti sözlerim,
Umulmaz vakitler darbeler yedim,
Hüzün çeþmesine döndü gözlerim.
Sonunda baðlandým gittim ben sana,
Þu gurbet bir türlü azat etmedi.
Yüreðim uçsa da hep senden yana,
Mutluluðumuza, sevgim yetmedi.
Kara saçýn gibi, sevdam kördüðüm,
Ýþlerim çýkmazda dizlerim yorgun,
Görmek istediðim olmuþ gördüðüm,
Gönlünde baþkasý, ben hâlâ sürgün.
1983-Girne
Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.