Bu sabah ne güzel deniz! Mavi bir elmas gibi. Pýrýl pýrýl karþýlýyor, Güneþ gözlerimi. Gel beraber çýkalým bu yolculuða! Geride býrakýp her þeyi: Bir kum tanesi gibi. Býrak kendini sulara! Öyle durma! Bir gül yapraðý misali. Hadi! Demir al! Ne duruyorsun! Son durak ufuklar! Durmak yok asla! Sonuna kadar. Ne güzel deðil mi? Þu bulut tenli yelkenli. Nasýlda süzülüyor, Bir rüzgar gibi! Acaba! Þu martý neden böyle uçuyor? Þu kelebeðin gözündeki pýrýltý, Ne anlam taþýyor? Ne önemi var ki! Her þey bu kadar güzelken. Hadi! Daha hýzlý! Umudu yakalamalýyýz! Geride kalmayalým sakýn! Geride býraktýklarýmýz gibi. O halde kýr dümeni, Yelkenler fora! Yýlmak yok bundan sonra! Gördün mü bak? Þu karþýdaki ada: Bir zümrütten daha yeþil. Bir de yansýmasý yok mu? Suda bir ay gibi, Hiç görmedim bu þekil! Ve gözlerin kadar duru! Kýyýsýnda deniz. Kuðular su balesi yapýyorlar kýyýda, Ve bir sürü deniz kabuðu, Hepsi ayný denizi anlatýyor, Büyülü bir fýsýltýyla. Kulak ver! Dinle: huzurun sesi ! Ne güzel deðil mi? Ne güzel yaþamak! Hadi durma artýk Sen daha ne duruyorsun ! Hadi! Asýl küreklere, asýl! Ýskele sancak! Hayat güzeldir elbet, “Sevebiliyorsan’’ ancak!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Berk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.