HÖDÜK
Kul dediðin bir kararda kalmazsa
Dert, tasayý almýþsýndýr baþýna
Lafta denge, ruhta birlik olmazsa
Dediðinde de sustuðun da boþuna
Sen söylerken, meramýna yabancý
Tek bildiði kendisidir hödüðün
Dayak yesen olmaz böyle bir sancý
Aklý evvel, feraseti güdüðün
Egosonu besler ömrü boyunca
At gözlüðü takar gözü üstüne
Kendi söyler, kendi dinler huyunca
Baþka bir söz bilmez sözü üstüne
O hep bilir!!,olmasa da kitabý
Literatür!!koyar masa üstüne
Aðdalýdýr konuþmasý, hitabý
Bezdirse de duymaz tasa, üstüne
Notanýn en yükseðinden seslenir
Anlatmayý sever nefes almadan
Kendi yanlýþ bildiðinden beslenir
Anlamaya hiç niyeti olmadan
Farklýlaþmaz artýk eðip büksem de
Keresteye dönmüþ çoktan izaný
Yanlýþýna dair diller döksem de
Düzelemez cetvel tutmaz mizaný
Öyle ise ne yapmalý erenler
Taþýsam mý yük diyerek sýrtýmda
Okkalýymýþ deseler de görenler
Darasýndan daha hafif tartýmda
DOST KATKISI......................Teþekkürler
Bencilliði urba diye giyenler
Utanmadan birde caka satýyor
Dolaþýrken ben aðayým diyenler
Boþa koyup kuru sýký atýyor……………….....Gülseren Morkan
Adamlýktan dem vurur da pespaye
Adamlýk ne bildiði yok hödüðün
Ýki yaðcýsýna yaranmak gaye
Öter durur delikleri düdüðün………………..mirim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.