Hayat

Saða sola kývranýyordu acý 
Dökülen yapraklar karýn habercisi 
Kesilir soluklar ölü diyarýnda 
Köpek bu sakin evin son bekçisi 


Habersiz sunulan aðýtlar kaplar ciheti
Hayat unutmak için çabuk yol alýr 
Koþu atlarý hýzlý ve soluksuz varýr menzile 
Görünmeyen yanlar karanlýk kalýr 


Bir kýyamet nasýl geçer 
Dökülürken toprak avuçlarýmdan 
Ruhumu yakýyor garip iþkence !...
Karýn deþen örümcek sarmalarken kefenimi 
Çok uzaðým ellerimden tutamam seni 


Aç ölmeliyim bu sabah 
Afrika’nýn sýcaðýnda kara bir çocuk 
Ýki perdelik oyunun son rol  keseni
Ekmeðini alanlara saygý duyuyor 
Ey ölüm tüm acýlara çare 
Var oluþlarýn yegane habercisi...


Toprak kokusu kesilir kirli ellerinden 
Ve aðýt yakmýyor artýk anneler 
Ne güzel þey, tüm acýlarý yutuyorsun!
Ýz býrakmadan kayboluyorsun 


Daha çok yaþamak içimde 
Her an her yerde...
Alfabemde elif gibi, dimdik 
Karþýnda yanýbaþýmda yaþayýþýmda 
Durmalýsýn durmalýsýn!
Ölüm...








Sosyal Medyada Paylaşın: