DONUK BAKIŞLARINDA HATIRALAR…

sýrlý bakýþlarýna gömüldü hatýralar
gölgem eridi aydýnlýðýnda
sen ki annemdin, içimde yaþattýðým
cenneti taþýrdýn ayaklarýnýn altýnda
dünü resmederdin alnýndaki derin çizgilerde
ayaðýma deðen taþlar,
yaralardý yüreðini, kanatýrdý hatta…

dualarýn kuþatýrdý yarýnlarýmý
belâlara kalýn duvarlar örerdi ak dualarýn
tek nefes üflemiþlerdi ruhumuza
sözlerin senet olduðu kal-u belâda

topraðýma düþen ilk cemreydin sen
yürek deryalarýmda yüzdürdüðüm gemiydin,
içimde büyüttüðüm gizemdin anne!...
þafak vaktinde hayalin konardý kalbimin pervazlarýna
bana benden elzemdin anne….

kapkaranlýk göðümde ayýn on dördüydün
efkârdýn zihnimin derinliklerinde dolaþan
bulutlardan çöllere saðdýðým yaðmur…
sýrlý anahtardýn huzura kapanan kapýlarýmý açan
acýlarýma düþen gölgeydin en tasalý vakitlerde
biteviye kederlerime kalkandýn
gözlerimden süzülen bir damla tuzlu su,
Yusuf’un yüzünde parlayan nurdun

ak saçlarýnda eserdi seher yelleri
kardelendin kýþýn ortasýnda umuda açýlan
karanlýðýmý daðýtan tan vaktiydin
yalnýzlýðýmýn sebebi ve ortaðýydýn her gece yarýlarýnda

durgun sularda bir damla maviydin
hýrçýn dalgalara karþý dalgakýran
kuþluk vaktinde odama düþen titrek bir ýþýktýn
çinilere sinen uhrevi bir sestin tenha vakitlerde
göðümde kanatlanan yapayalnýz bir serçe kuþuydun
çocukluðumdan kalan resimlerde
rengârenk bir uçurtmaydýn
bir tarafý kýrýk yüreðimde uçurduðum...

hayat aðacýnýn en saðlam köküydün
devdin sevgi söz konusu olunca…
mübarek gecelerde kandildin
hýçkýrýklarýma sükunettin her aðlayýþýmda

hokkamdaki mürekkeptin, simsiyah nur...
hakikatlerden dem vuran
kalemdin gönül sayfalarýna deðdirdiðim…
tebessümdün dudaklarýmda yarým kalan
kimsesizliðime sýðýnaktýn tenhalarda

ruhumu ruhuna kattýðým iksirdin
zaferimdin alýnmaz kalelerin burçlarýnda
tenindeki gül kokusuydu maziden güne akan
beyaz peþtamalýnda soluklanýrdý keþmekeþ ruhum
annemdin yüreðimi ateþ denizlerinde yakan!...

M.NÝHAT MALKOÇ




Sosyal Medyada Paylaşın: