yüzyýllarca süren bu uykusuzluðu görkemli bir uyanýþla bitirmesini bekleme gözlerimin var oluþuma aykýrý þekilde hapsolduðum bu esaret bana güzellik katmadý bilesin
artýk rüya göremediðimi farkettiðim zaman anladýðým gibi basit bir lanetle yýkanmamýþtý ruhum ve asla kapanmayacak yaralar býrakmýþtý bana yüzyýllarca süren bu zulüm
öyle bir esaretti ki bu bir zindan bile deðildi hapsolduðum yer ne kilitli kapýlarý ne ýþýða hasret camlarý ne de kanla sulanmýþ taþtan duvarlarý vardý
sadece kocaman dipsiz karanlýk bir kuyuydu kendi içimde yarattýðým bir boþluktu hapsolduðum ve ben kendi karanlýðýmdan tabii ki kaçamazdým
keþkelerimin devamý olamadý bu yüzden hep yarým kaldý laflarým asla diye bir sözcük yaratýlmamýþtý sanki hiçbir þeye karþý koyamadým ve yine çaresizce izlerken tekrar tekrar tüm yenilgilerimi müdahale edebilecek bir durumda da asla olamadým
þimdi uyanýþým sadece baþka bir boyuttaki ölümüm ile eþ deðerken ben anlamýný yitirdiðim her þeyin ancak yasýný tutabiliyorum ve uykusuzluða dalmadan önce yaptýðýmýn tersine bir hiçin artýðýndan baþka bir þey olmadýðýmý efendice kabul ediyorum hatta ve hatta tüm gerçekliðimi cesurca kucaklýyorum
anlayacaðýn kendimi hapsettiðim o kör kuyunun kendisiyim artýk ve yüzyýllýk bir uykusuzluða bu sefer bilerek dalýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.