tüm duyu organlarýný sahipsiz bir mezarlýða atýp kalbinle gir kalbimin koynuna. sonra Ýçindeki kederi, kýyameti, ruhunla hisset züleyha.
dört yaný acýyla çevrili yýkýk duvarlarýn ardýnda kan revan içinde aðlayan o çocuðu bul, sar onu þefkatli kollarýnla. tekrar inandýr sevgiye inandýr aþka. mushafýn sayfalarýna dokunur gibi, kutsalca dokun yaralarýna. cellatlar görüp öldürmeden önce, usulca sok koynuna..
geceden karanlýðý, gündüzden aydýnlýðý söker gibi, zulmetme masum bakýþlarýna. binbir sancýyla tekrar doður onu, ve tekrar büyüt. bu sefer sakýn býrakma meçhul bir cinayetin ortasýnda..
kimliðimi irademi kalbimi herþeyimi öldürdüler bir tek içimdeki o yaralý çocuk kaldý o çocuða iyi bak züleyha...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mervan Tan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.