ELAZIĞ'A AĞIT

Gecenin ayazýnda Harput’a düþtü acý
Hakk’tan gelen acýnýn sabýrdýr tek ilâcý
Zemheri soðuðunda yürek yaktý hoyratlar
Dudak ucundan deðil, kalpten çýktý hoyratlar
Ey Harput yüzün solgun, toz duman içindesin!...
Çekiçle örs arasý; neden’de, niçin’desin
Aðlamaklý gibisin, buðuludur gözlerin
Karanlýða gark olmuþ aydýnlýk gündüzlerin
Acýdan neþet etmiþ yanýk bir ezgisin sen
Alnýmýza çizilmiþ derin bir çizgisin sen
Bu da gelip geçecek dayansýn Elazýð’ým!...
Gördüðü kâbuslardan uyansýn Elazýð’ým!...

Gönlümüz âþinadýr çayda çýralarýna
Merhem olmak isteriz yürek yaralarýna
Hüzün paydamýz bizim, acýnýz acýmýzdýr
Gakkoþlar kardeþimiz, baþlarda tacýmýzdýr
Hüseynî makamýnda nice sâlâ okunur
Çektiðin onca acý yüreðime dokunur
Kerem’den ayrý düþmüþ bir garip Aslý’sýn sen
Keder azýðýn olmuþ, yürekten yaslýsýn sen
Acýyý iliðinde duyansýn Elazýð’ým!...
Gördüðü kâbuslardan uyansýn Elazýð’ým!...

Kader boynuna vurmuþ acýnýn kemendini
Sabýrla aþacaksýn kederlerin bendini
Kara bulutlar gibi gözyaþlarý dökersin
Yalnýzca Yaradan’ýn önünde diz çökersin
Dertlere giriftarsýn, gönlü yaralý þehir!
Yuvan tarumar olmuþ, bahtý karalý þehir!
Harput’un baðlarýnda açan güllerin hani?
Hazar’ýn sularýndan esen yellerin hani?
Bizi onca acýya koyansýn Elazýð’ým!...
Gördüðü kâbuslardan uyansýn Elazýð’ým!...

Hüzün yaþa dönüþür, sel gibi akýp gider
Yakýlan onca aðýt yüreði yakýp gider
Bu ölümlü dünyada imtihandadýr beþer
Yaþadýðýn acýdan bize de bir pay düþer
Karanlýktan ýþýða, akar durursun þehir!
Yârden ayrý düþeni, yakar durursun þehir!
Umutlar silecektir acýnýn izlerini
Hakk bizlere göstersin o gülen yüzlerini
Sen açsan biz de açýz; soframda aþýmsýn sen
Bir hüzün gözesisin, gözümde yaþýmsýn sen
Kanaat sofrasýnda doyansýn Elazýð’ým!...
Gördüðü kâbuslardan uyansýn Elazýð’ým!...


M. NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: