Leyla

leyla

düþlerin sandalýnda sürüklenen hayalin
ýslak sokaklarýnda musikisi çalýnýr
sýrlar âlemine demir atan yalnýzlýðýma gebe
rýhtýmýnda þahlanan son durak çýrpýnýþým
çaðlar ötesine çaðýrdýðým ruh ikizi

yoður sevdamý, doldur mehtabý akþamüstüne
her açan gonca güle meftun derdime çare
kýzaran ay vakti döner gölgen üzerimde
sahibin olur gurbet kuþu fethedilir ülke
çöllerime gül kokusu salan yâr’im

acýlarýmýn yaðmuru taþýyamadý bereketi
ufku perdeleyen hayalin tenime yaþatmadý vuslatý
bahtýmýn karasý boynuma çekilen yaðlý urganýndý
yorgun sensizliðim gözyaþýmýn eseri
savrulma þiir lodosum, sana yetiþemez ellerim

göçmen kuþlarýn özgürlüðüne takýlan kanat
üveyikler taþýr fecrin karanlýðýna
yetim sýrrýmý yuvasýnda saklayan gece
hüznünü içer dünyanýn enkazý üzerinde
sanki bir sen mutsuz sanki bir ben periþan

Yusuf’un kuyusundadýr melankolik aþklar
elleri boðazýmda kelepçeler can evimi
kursaðýna tuzaðýný kurar aðlayan feryadýn
hudutlarýn asi misafiri yaþatýr zindaný
karanfile dokunan soðuk el sanma benimdir

hasta yüreðin çaresiz çýrpýnýþý boynu bükük
teselli vermez vurgun yemiþ sevda neferime
firavun ruhlu duruþum afeti toplar yüreðe
zillet ateþimi söndürür Babilin rüzgârý
Nuh’un tufaný anbean kapýmýn önündedir

Dicle, Fýrat arasýnda gizli aþklarýn
üþüyen bedenini, aðustos sýcaðýna gömüp
Kerbela iþkencesini yüreðinde tadan tenim
uzakta yaþayan kayýp efsane gülünü
Yusuf yüzlü kuyudan çýkaran benim

gül yetiþtiren eller gün gelir yýrtar sýrlarý
ateþ çemberine kondurur en ulvi burçlarý
Aslý ve Kerem yine besler derya sularý
muhabbetim sana açýk sözlü gönüldür
kaderime giriftar yazar kalemim sevda
--
geceme güneþ ey güzel güzümü gül eyle
son deminde ömrümü vuslatýnla bal eyle

Ýlkay Coþkun
15.03.2005
Sosyal Medyada Paylaşın: