MEVSİMLER

Mevsimler geçerken sessiz sedasýz,
Esrarlý bir hüzün sarýyor beni.
Býrakýp giderken bir elvedasýz,
Senin bu hallerin kýrýyor beni.

Sinsice akarak kanýma girdin,
Sana tutunaný itip devirdin,
Bütün mevsimleri kýþa çevirdin,
Kararsýz tutumun yoruyor beni.

Poyraz sert esince kýrýldý dallar,
Seller vurup geçti, kapandý yollar,
Aramýza giren uzunca yýllar,
Kaldýrýp yerlere vuruyor beni.

Gözüm görmez oldu tozda, dumanda,
Dört mevsim yaþadým kýsa zamanda,
Nasýl vazgeçerim kaþý kemanda,
Umarým ki O’da arýyor beni.

Verdiði sözlere nasýl da kandým,
Halimden anlayýp gelecek sandým,
Baharda üþüdüm, ayazda yandým,
Ne arayýp, ne de soruyor beni.

Kuru yaprak gibi savurup durdu,
Ummadýðým anda sýrtýmdan vurdu,
Hüzün dolu yýllar kalbimi yordu,
Çilenin harcýna karýyor beni.

Sabri Koca


*
Ustalarýn dilinden :

Ne gurbete sýðdým ne de sýlama
Boðulacak kadar battým her gama
Belki de hüzünden ölürdüm ama
Yüce Yaradaným koruyor beni...................mirim


Sosyal Medyada Paylaşın: