Sana yazýyorum bu þiiri esrarlý palmiyeler gölgesinde bana yakýn ol, yarat beni yeniden içime kattýðýn tohum üþüyor, açan çiçekle seni düþündükçe, bir ceviz aðacý olurum Gülhane parkýnda.
Ýstanbul kokuyorsun biraz sokak lambalarý arasýnda seni görüyorum elleri ellerinde mavi bir þair ve belki Mozart’ýn beþinci senfonisi.
Faytonlar geçiyor daðýnýk yalnýzlýðýmdan uçuk bir gülümseme oldu yakama taktýðýn iðneler istanbul’a inat, Galata’ya çýk çingeneleri oynat mor gözlerinde gecenin.
Yeþilçam’ý Tuba’dan sor, aþký cümleden þahlansýn þu köpüklü dalgalara deniz bu gece dizelerime yeni bir aþk eklenmiþ üsküdar’dan Beþiktaþ’a vapur sevinci var sanki içinde sen varsýn, ne güzel bir rüya kaybettiðin aþkýný bu iskelede aramak.
Nuri Daðdelen 24.1.2020
Beðen Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.